okess..setelah lama kami menyepi..kali ni sy nk tulis suatu post yg bila org membaca tajuknye saja,pasti tersenyum..(melainkan org itu sakit gigi sampai x leh senyum)..huhuu..
THALJ DATANG LAGI!!!!!..
riang ati sumer warga mu'tah apabila bangun2 pagi je..jalan sumer dilitupi ngan benda cumel berwarna puteh..atau name saintifiknye ialah ath-thalj..(memandai je ak ni)..
bila thalj itu datang lagi....
mula lah status YM warga mu'tah bertukar..sumer status mesti ade words 'salji'..hehee..sumer student malizi excited..masing2 duk memikir.."kat mane kite nk men salji kali ni ek??"..masing2 tertanya sambil makan sandwich falafil dgn air teo waktu sarapan..adik2 tahun 1 plak hanya diam..sebab diorg x pernah men salji..huhuu..
bila thalj itu datang lagi...
saya mesti teringat kenangan waktu first time tengok salji turun..time tu saya kat Amman..on da way nak gi Qasr Qatrannah,salah satu destinasi Jaulah N9(Jordan De Tours o8)..kebetulan plak saya duduk kt tepi tingkap dalam coaster tu..so,nampak la bende cumel berwarna puteh yang dipanggil salji itu..mula2 tengok,memang terpaku.."waa..canteknye salji..cam tenang je ati tengok salji turun.."saya berkata dalam ati..pastu,tetiba je ade suara yg mencelah.."*****,kalo nak tau,ni la salji.."abg adam memberitahu saya..(alaa,sbenanye xyah gtau pn den dh tau,tu salji)..saya hanye tersenyum..mengiyakan kata2 senior saya itu..hihii..tu lah kenangan first time nampak salji..
bila thalj itu datang lagi....
saya teringat plak kali pertama n terakhir senior akhowat N9 bawak kitorang gi men salji..waktu tu sanfuroh..so,ikut jela diorang tanpa banyak cakap.."akak2 ni nak bawak kitorang gi men salji kek mano??"..saya bertanya dalam ati..(saya mmg suke bermonolog sendirian..)..mula2 diorang plan nak bawak kitorang gi men salji kt "jamiah"..pastu tetibe je dengar orang ckp "jamiah" tutup la plak..."adesss..."last2,kitorang men salji kt tempat Peperangan Mu'tah je..best woooo..salji tebal giloo maaa~so,ape lagi..saya n kwn2 yg excited trus je melajukan tangan kami menggolek salji sampai membentuk suatu kepalan..(maksud eh bulat la tuh...).."susah jugak nak wat sn0wman ni rupenye..memerlukan tenaga yg kuat dan juga semangat yg tinggi!!"..poyo x ayat den???..
tp,siyes wey...salji tu berat..nak golek2 kan bukan senang..dahla kitorg ni sumer golongan2 yg cumel2 belaka..hukhuk..stelah 43 minit berlalu,siaplah hasil sn0wman kami yg pertama.."tadaaaa!!!"...even xdelah cantek sgt sn0wman kitorang tu,but quite satisfied gak laa..coz bukan senang tau..nak2 angin kuat gilo0..at last our sn0wman siap jugak dgn sumbangan bantuan dr jejaka2 arab yg 'kacak' yg kebetulan sajo yo lalu2 kt tempat Peperangan Mu'tah tuh..itulah kenangan first time kitorang wat sn0wman cm dalam citer korea mahupun jepo0n~
bila thalj itu datang lagi...
berbalik kita ke zaman skarang..iaitu semalam...(sbb sn0w turun kt mu'tah smalam)..hukhuk..erm,ape nk citer ek...haaaa,smlam saya n kwn2 bawak adik2 N9 gi men salji..(contoh senpai2 mithali kami ni)hikhik..x tau la ape name tampat kitorang men salji tu..tp,yg pasti..tempat tu merupakan kawasan berbatu n berbukit..lawa gilo00 wa ckap lu...tp,dis year punye salji x best sgt laa..x tebal n banyak cam last year..so,bile sampai je kt kawasan men salji tu,tetibe je sumer org melakukan tindakan refleks...dengan mengeluarkan kamera2 canggih memasing..(nak tangkap gambar la tu maksud eh...)lepas je abes sesi fotografi(poy0 x??)...kitorang pn trus kan pejalanan kitorang mendaki bukit salji yg putih lagi suci itu..."korang,ati2..licin ni...banyak batu..nanti jatuh plak.."masing2 saling pesan-memesan..(padahal dlm ati riso kaki den tergelincir kek bato0)..bile dh smpai kt pncak bukit tu...tetibe je tangan memasing jadi kuat n lincah..dan bermula lah aksi baling-membaling salji..cm porang pn ado gak..huhuu..lps tangan memasing dah kebas n loteh,kitorang pn wat kputusn nak blk..x thn wei!!!sojuk gilo0..itulah kenangan first kitorang men salji ngan juni0r,tp last dgn kak hajar(the 0nly senior N9 kt mu'tah ni)..=(
bila thalj itu datang lagi....
masing2 sakit badan..sbb eh kono sambar dek salji..sapo suh men baling2??hihiii..masing2 duk berkumpul kt s0bah..tp,saya n kwn2 agak gagah n tabah thn ni..sbb s0bah kitorg xde gas..bukn xnak beli..tp,pk cik gas tu ngade2 plak xnak hntar kt umah kitorg..osah pomaleh eh arab ni..ikut sukati dio jo...memasing duk bincang2.."nak gi jamiah ke x esok ek??"..."macam penat la wei...""den raso xdo klas la esok...arab cm maleh jo gi jamiah.."itu antara kata2 yg terakam dlm perbincangan kami..huhuu..mcm2 andaian..entah la wei..kite tngok je esok cmne..
bila thalj itu datang lagi...
tetibe je jamiah cm kosong pada keesokan harinye..padahal salji dh xdo..klas2 kt jamiah mula la lompong..ramai student ghiab(absent)..termasuklah student malizi..ish3x(jgn lupo geleng kpalo)..tp,alhamdulillah..saye n kwn2 dikurniakan kekuatan oleh Yang Satu utk bangun pagi gi jamiah...even saya sakit n cm x larat,ape bleh buat..sape suh beriya men salji smpai x ingat dunia..hukhuk..tp,sbenanye..saya cm kesal jugak laa..dek kerana penat n letih bermain salji..ramai student yg ghiab..x leh la cmtu kwn2..kita dtg jauh dr mlysia smpai kt Jordan ni,dgn satu matlamat..[MENUNTUT ILMU MILIK TUHAN]..so,semangat kena tinggi!!kita bukan dihantar oleh mak ayah kita tuk tido sambil bergulung2 dlm lihaf..kita juga bukan dihantar ke bumi Anbia' ni utk bersenag-lenang menikmati syawarma n air teo je..mmg saya akui,saya ni pn kaki ponteng klas jugak dulu..hihii..tp,kita sbg manusia,mesti ade perubahan dr hari ke hari..xkan nak sama je cm dulu..bila time imtihan je,sumer org akn ckp.."kali ni ak nak nek kan muaddal(pointer) ak.."tp kwn2..kalo dh stiap mggu ade ghiab..cmno nak dapek muaddal tggi kak oii??xde bende yg senang kt dunia ni..nk masuk toilet pn kite kene byr 30sen kt aci india tu..(ni harga kt terminal seremban k..)..so,same2 lah kite sumer perbaiki diri ke arah yg lebeyh baek~raso eh den dh merapu niyh..k la ye..smoga berjumpa lg di post yg akn dtg..renung2 kan..dan slamat beramal~
p/s:kok ado terkasar bahaso ato pn terlobih mrapu,maap la yo..xde tujuan len,hanye nak menasihati kwn2 ku yg disayangi~(^_^)..
::YUMAKO MATSUKI::
0 comments:
Post a Comment